szmugiel

szmugiel: szmugiel {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż III, D. szmugielglu, blm {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'nielegalne przewożenie towarów przez granicę; przemyt': {{/stl_7}}{{stl_10}}Szmugiel żywności podczas okupacji. Zajmować się szmuglem alkoholu. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'towar nielegalnie przewożony (przewieziony) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Sprzedać szmugiel. <niem.> {{/stl_10}}

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

szmugiel — m I, D. szmugielglu, blm «nielegalne przewożenie przez granicę towarów na handel; przemycony towar, przedmiot nielegalnego handlu; kontrabanda, przemyt» Zajmować się szmuglem. Uprawiać szmugiel. Pozbyć się szmuglu. ◊ Chodzić, jeździć ze szmuglem … Słownik języka polskiego
szmugler — m IV, DB. a, Ms. szmuglererze; lm M. szmuglererzy, DB. ów «człowiek uprawiający szmugiel; przemytnik» Szmugler tytoniu. Szmuglerzy narkotyków … Słownik języka polskiego
szmuglerka — ż III, CMs. szmuglerkarce 1. lm D. szmuglerkarek «kobieta uprawiająca szmugiel» 2. blm pot. «zajmowanie się szmuglem; szmuglowanie» Szmuglerka wojenna. Chodzić na szmuglerkę … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias